— удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, дырэктар Жамыслаўльскай развіваючай сямігадовай школы ў 1950-1955 гадах.

Зоя Браніславаўна Харытановіч нарадзілася 9 верасня 1912 года ў вёсцы Сарманск Аршанскага раёна Віцебскай вобласці. Да вайны закончыла 2 курсы біялагічнага аддзялення Мінскага педінстытута. У гэтым педінстытуце вучыўся на матэматычным факультэце яе будучы муж Андрэй Кірылавіч Барысенка. Яны пажаніліся і паехалі разам працаваць у Бабічскую школу Рэчыцкага раёна Гомельскай вобласці.

​

У 1941 годзе пачалася вайна. Тэрыторыю Гомельшчыны акупіравалі фашысты. У пасёлку Узнож яны расстралялі мясцовых камсамольцаў, яўрэяў і настаўнікаў, у тым ліку Андрэя Барысенку. Каб выратавацца, Зоя Харытановіч з малалетняй дачкой Алінай пайшла ў партызанскі атрад імя Сяргея Лазо брыгады імя Васілія Чапаева. Ён размяшчаўся за вёскай Узнож Васілевічскага раёна. У атрадзе працавала кухонным работнікам.

​

Пасля вайны Зоя Браніславаўна была накіравана на працу ў Іўеўскі раён Маладзечненскай вобласці. 14 жніўня 1945 года была прызначана дырэктарам Суботніцкай няпоўнай сярэдняй школы.

30 лістапада 1950 года пераведзена на працу дырэктарам Жамыслаўльскай развіваючай сямігадовай школы і настаўніцай біялогіі 5-7-х класаў. 15 жніўня 1955 года Зоя Браніславаўна перайшла на настаўніцкую працу і выкладала біялогію ў Жамыслаўльскай школе да выхада на пенсію 10 сакавіка 1967 года.

За ўдзел у партызанскім руху яна ўзнагароджана ордэнам Айчыннай вайны II ступені (1985), а за шматгадовую працу ў адукацыі – медалём “За трудовое отличие” (1978).

​

Зоя Браніславаўна Харытановіч праводзіла вялікую работу па патрыятычнаму выхаванню вучняў.

Памерла 10 сакавіка 1985 года.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​