ЖОЎТЫ КОЛЕР
Скачуць сонейка асколкі
Пасля дожджыку ў вадзе.
Весялейшае вяселкі
Не пабачыш анідзе.
Пахне збожжа свежым хлебам.
Сыпле золата жніво.
Жаўрукі звіняць пад небам —
Славяць свету хараство.
Ha бяpoзe – бeлы бyceл.
Пaд бяpoзaю – pyчaй.
A зaвeццa Бeлapyccю
нeпaўтopны poдны кpaй.
Урывак з верша "Беларусь"
А.Вольскага
Глыбокае сімвалічнае значэнне ў беларусаў мае ЖОЎТЫ (залацісты) колер. Гэта колер сонца, жыцця, багацця, асветы... Гэта налітыя сонечным святлом і цяплом каласы збожжа, якія так і просяцца ў засекі. Гэта мастацкія творы з саломкі, якую паэтычна называюць “беларускім золатам”.
Нашы продкі верылі ў магічную сілу саломы і збожжа, якія захоўваюць у сабе жыватворную сілу прыроды. Таму так шанаваўся апошні сноп, прыбраны з поля, які захоўваўся ў доме да новага ўраджаю. Саламяныя "павукі", коні, птушкі, лялькі - гэта не проста цацкі і хатнія ўпрыгожванні, гэта сакральныя сімвалы, абярэгі.